Whuuuut: Thair Abud liep van de Noordkaap helemaal naar Amersfoort
Als je hem zo ziet, zou je niet zeggen dat Thair (53) er al ruim 5000 kilometer op heeft zitten. Lopend. De energieke Oostenrijker met Irakese roots is zojuist aangekomen en heeft zojuist de Onze Lieve Vrouwetoren eens bekeken. “Ik hoorde dat jullie ook hele bijzondere stadspoorten hebben, dus daar loop ik straks nog even langs.”
Op 25 april 2018 stond Thair op de Noordkaap, het begin van zijn wandelavontuur. Over drie jaar moet hij op zijn eindbestemming zijn: Zuid-Afrika. Wat een man bezielt om zo’n eind te lopen? “Ik had een goede baan als engineer in Dubai en ik was absoluut niet sportief. In 2013 belde mijn zus me op dat ze borstkanker had en zou beginnen met chemotherapie. Toen ze eenmaal haar haren verloor, merkte ik dat ze het opgaf. Ik vergelijk een familielid met kanker altijd met een dronken buschauffeur. De rest van de familie zit in de bus en wacht op de crash of op het moment dat de bus stil wordt gezet. Ik wilde niet langer in die bus zitten en dus ben ik gaan lopen.”
Pelgrimstochten
Zijn eerste tocht ging naar Kaap Finisterre, het eindpunt van de Santiago de Compostella. “Onderweg vertelde ik haar 102 verhalen over wat ik allemaal meemaakte. Na de jaarwisseling van 2013/2014 liep ik door de bergen van Zuid-Tirol en ik had zoveel pijn dat ik niet meer kon slapen. Ik was boos op alles en iedereen en ik keek naar de lucht. ‘Luister naar me’, zei ik. ‘Als mijn zus het overleeft en ik kom veilig deze berg af, dan loop ik naar Mekka.’ Mijn zus werd beter en ik kwam pijnvrij de berg af, dus toen moest ik wel. Want als je iets belooft, dan moet je het doen.”
‘We hebben mensen nodig, geen geld’
Hij zegde zijn baan op en legde geld klaar voor een eventuele begrafenis. 8760 kilometer later was hij er. “Die reis heeft me volledig veranderd. Ik geloofde altijd in geld en een mooie auto, nu geloof ik mensen. Toen ik verdwaald was in de woestijn, had ik genoeg geld, maar geen water. Gelukkig kwam ik mensen tegen die mij water gaven en ze hoefden er niets voor terug. Toen besefte ik dat we als mens andere mensen nodig hebben, geen geld.”
Nieuwe reis
Bij thuiskomst gooide Thair zijn leven radicaal om. Hij nam definitief ontslag en begon een klein vertaalbureau, om de vluchtelingenstroom die strandde bij Slovenië te helpen. “Ik vroeg mezelf wat ik nou echt zou willen doen. Ik heb een grote wereldkaart hangen en besloot om van het meest noordelijke puntje in Europa, via het meest westelijke en hoogste punt in Europa, naar het meest zuidelijke punt in Afrika te lopen. Google Maps had zowaar een route, dus ik dacht, als Google het kan, dan kan ik het ook.”
‘Als Google het kan, kan ik het ook’
Onderweg vraagt hij aan de mensen die hij tegenkomt welke plaatsen hij écht moet zien en zo kwam hij in Amersfoort terecht. “Ik ben hier maar een paar uur, want ik heb een overnachting geregeld in Hilversum. Maar mij is verteld dat er hier een paar hele belangrijke dingen te zien zijn, dus ik kom er zo wel achter wat ze bedoelen, haha.” Over Nederlanders in het algemeen is hij in ieder geval erg te spreken. “Jullie werken hard, maar doen het wel met een lach op jullie gezicht. En jullie zijn heel open minded, jullie geven niet zoveel om kleur en religie, maar kijken naar de persoon. Dat is fantastisch.”
Willen jullie Thair volgen? Hij heeft Facebook en Instagram.
