Rolf van As blikt terug op dertig jaar ‘de drie pandjes’ in de Langestraat

“Toen ik begon met In Den Kleinen Hap was er nog amper horeca in de Langestraat. Nog voor we open waren, trokken mensen de stoelen al van de tafels”, vertelt Rolf van As. Al dertig jaar runt hij ‘de drie pandjes’ in de winkelstraat.

Dat Stadscafé In Den Grooten Slock, In Den Kleinen Hap en Happerij en Tapperij bij dezelfde eigenaar horen, is misschien niets nieuws. Maar dat Rolf dertig jaar geleden het eerste pandje kocht, is toch wel een nieuwtje. “Ik was 24 toen ik In Den Kleinen Hap overnam, dat was toen nog een tearoom. Ik besloot er een restaurant van te maken, wat echt een gat in de markt was. Vooral op marktdagen was het echt een kippenhok vol met krijsende kinderen”, vertelt Rolf lachend. “Vroeger kwamen de moeders hier koffie drinken nadat ze hun kinderen naar school hadden gebracht. De stoelen haalden ze zelf van de tafel, zelfs als we nog gesloten waren. Dat was ongekend.” In de jaren erop voegde Rolf de overige twee pandjes toe aan zijn arsenaal, ‘de drie pandjes’ waren een feit.

Een grote familie

Dertig jaar ondernemen betekent dat je een hoop personeelsleden hebt zien komen en gaan. “Toen ik op Facebook zette dat we er al dertig jaar zaten, kreeg ik de vraag of het niet eens tijd was voor een reünie. Maar dat gaat helemaal niet passen joh, dat zijn zoveel mensen”, vertelt Rolf lachend. “We zijn een grote familie, net de Tros. Ik heb genoeg setjes zien ontstaan, sommige van hen hebben nu zelfs kinderen samen.” Rolf kijkt naar een van zijn medewerkers, Ryan, die de tafels aan het dekken is. “Hem heb ik bij wijze van spreken geboren zien worden. De kinderen van goede bekenden van me worden groot en werken nu voor mij. Op zulke momenten merk ik dat ik een oude vent begin te worden, haha.”

Een oude man

Ging Rolf vroeger wel eens met het team mee stappen, tegenwoordig blijft hij gewoon thuis. “Vroeger was ik een van hen omdat ik net zo oud was, maar het team blijft jong en ik word oud”, zegt hij lachend. “Een beetje gezonde afstand is ook wel goed.” En dat is niet het enige dat is veranderd. Het tapijt op de vloer en de kleedjes op tafel maakten plaats voor veel houtelementen en Rolf zet de laatste jaren hoog in op duurzaamheid. Zo gaan de vaatwassers op gezette tijden aan en wordt verspilling niet gewaardeerd.

“Voor mijn gevoel zijn we in de Middeleeuwen begonnen”

“Voor mijn gevoel zijn we in de Middeleeuwen begonnen. Neem de bonnetjes, vroeger schreven we die met de hand. Er hoefde maar windhoos door de deur te waaien en alle bonnetjes vlogen door de lucht.” Maar op zijn 55e jaar staat Rolf er nog met evenveel energie als dertig jaar geleden. “Het blijft tof om het hele team een prestatie te leveren. Ik wil gewoon goede horeca neerzetten. Een gast moet met een betere ervaring weggaan dan wat hij had verwacht, dat blijft mijn drive.”