Anouchka vangt cavia’s op in Almelo: ‘Ik wil ze liever niet uit de sloot vissen’

Steeds vaker hoor je over gedumpte kittens, konijnen of cavia’s. Anouchka Hoogstraten (25) kan erover meepraten. Ze heeft een zwak voor cavia’s en heeft een caviaopvang in Almelo. Ze vangt cavia’s op, verzorgt ze en regelt daarna een fijn nieuw thuis voor de beestjes.

“Veel mensen weten niet hoe hard een caviaopvang nodig is”, begint Anouchka te vertellen. “Laatst kreeg ik zo’n twintig cavia’s van een fokker. Helaas zijn er veel kleintjes dood geboren door foute fok keuzes. Eentje is zelfs doodgebloed onderweg naar de dierenarts. Het doet me zeer om te zien dat er weinig baasjes zijn met goede kennis. Dan ben ik blij dat ik een opvang in Almelo heb.”

Lees verder onder de foto >

Opgegroeid met cavia’s

Anouchka is al haar hele leven verknocht aan cavia’s. “Ik ben ermee opgegroeid, ik ken het niet anders. We hebben altijd cavia’s gehad. Toen ik ging samenwonen met mijn vriend Max, vonden we het allebei zo stil in huis. We kochten daarom een cavia. De naam Baco is bedacht door mijn vriend, hij was in die tijd helemaal gek van Bacardi-cola”, lacht Anouchka.

Baco en Tequila in huis

“Baco ging elke avond in zijn hokje als we gingen slapen. Helemaal alleen. Dat vonden we zo zielig. In die tijd kwam ik ook in contact met Brigitte van een voormalige caviaopvang in Wierden. Ik ging bij haar langs en koos een vriendje uit voor Baco: het werd Tequila.”

Tequila was wel wat anders, maar dat vond Anouchka juist zo leuk. “Ze keek een beetje scheel en gedroeg zich anders. Ik heb een zwak voor cavia’s die gehandicapt zijn. Als er hier eentje binnen komt, hou ik hem vaak zelf.”

Lees verder onder de foto >

De familie compleet

Kort daarna ging Anouchka weer bij Brigitte langs in de caviaopvang. “En toen ik er eenmaal was, kon ik de verleiding niet weerstaan”, lacht Anouchka. “Ik nam Flügel mee en we maakten een grote flat in onze tuin zodat de cavia’s genoeg ruimte hebben. Niet veel later kwam ook Dropshot bij de familie. Helaas zijn onze eerste vier vriendjes er niet meer, maar ze zijn nog steeds heel speciaal voor me.”

Lees verder onder de foto >

Van caviaspeeltuin naar caviaopvang

“Toen ik dacht dat we klaar waren met de cavia’s ben ik opnieuw gezwicht bij Brigitte. Ineens liepen er tien cavia’s in onze tuin en die tien werden er twintig. Op een avond zaten de vrienden van Max me te pesten: “Hé Anouchka, er staan een heleboel cavia’s te koop, is dat wat voor jou? Begin anders een caviaopvang!”

Toevallig stopte Brigitte rond datzelfde moment met haar opvang in Wierden. “Begin 2019 plaatste zij een berichtje op Facebook over dat alle cavia’s toen bij mij opgevangen konden worden. Daarna is het snel gegaan.”

Lees verder onder de video >

Anouchka vraagt bewust geen geld

Anouchka vraagt geen geld voor een opvangplek, ze betaalt alles zelf. Wel wordt ze geholpen door Koos van Dierspecialist Haaksma in Amelo. “Hij heeft connecties en regelt soms wat goedkoop voer en hooi voor me. Het zaagsel krijg ik gesponsord van Marina Kuipers. Dat scheelt mij enorm.”

Maar waarom vraagt Anouchka dan geen klein bedrag voor een opvangplek om er caviavoer van te kunnen kopen? Daar heeft ze een duidelijke reden voor. “Ik heb liever dat mensen hun cavia’s hier brengen, dan dat ik ze uit de sloot moet vissen omdat ze niet willen of kunnen betalen.”

Tientallen cavia’s gedumpt in De Lutte

Onlangs zijn er bij Anouchka nog een grote groep cavia’s gebracht uit De Lutte, waar ze gedumpt waren. “Ik heb ze hier allemaal opgevangen. Er zat ontzettend veel werk in, want de helft van de vrouwtjes was zwanger. Waarschijnlijk zijn ze allemaal zonder enige kennis bij elkaar gezet.”

Lees verder onder de foto >

Verzorgen, spelen en afscheid nemen

Het blijft een zware taak, steeds kleine diertjes in ontvangst nemen, ze verzorgen en ermee spelen, om er daarna afstand van te doen als je er een band mee hebt opgebouwd. Anouchka beaamt dat, maar ze haalt er ook veel energie uit.

“Cavia’s zijn zo leuk omdat ze allemaal een eigen karakter hebben. De ene kun je niet bij de ander zetten, want dan slaan ze elkaar de hersens in. Sommige mensen vinden ze irritant omdat ze fluiten. Ik vind het superschattig en vooral grappig als ze zo te keer gaan. Ik stop daarom nog lang niet met mijn opvang.”

Meer Almeloërs met een verhaal:

• Skier dier van Mareille: ‘Mijn eendje Sushi denkt dat ik zijn moeder ben’

  Van minivarken tot huisrat: je kunt het zo gek niet bedenken of mensen houden het als huisdier. In de rubriek Skier…

  

• Wessel uit Almelo doet mee aan Special Olympics: ‘Mijn beperking heeft me hier gebracht’

• Van woning naar winkel: Elfriede heeft eindelijk pand voor Helpende Hand

• Joyce schreef in zes weken haar eerste boek: ‘Ik wilde dit al zo lang, maar durfde niet’

• Jesmin uit Almelo reist de wereld rond: ‘Genoeg gezien? Dan boeken we een nieuwe vlucht’

Volg indebuurt Almelo ook op Instagram en Facebook.